De Witte Hendrix

Ooit speelde hij in een van mijn favoriete bands Procol Harum, maar had toen een bescheiden rol als gitarist. Na de split up van deze band, die jammer genoeg de erfenis van A Whiter Shade of Pale met zich mee moest torsen, ging Robin Trower op de solotoer. Voor een gedeelte zeer succesvol onder meer met het album Bridge of Sighs kreeg hij vooral het stempel 'De Witte Hendrix'. Dit omdat zijn stijl en techniek veel doet denken aan het werk van Jimi en hij het bovendien ook aandurfde om veel Hendrix covers feilloos te spelen. Met die betiteling doen we deze Engelsman echter te kort, want hij is zonder meer een grote klasbak met een eigen geluid. Als je de man op het podium ziet (vorige week donderdag in Mezz Breda), zie toch vooral een door het leven getergde man met een opa-achtige uitstraling. Maar spelen kan ie nog zeker...! Daarnaast is hij ook kampioen 'gekke bekken trekken'. Ik kon geen foto van hem gefabriceerd krijgen zonder een raar smoelwerk er op.
MM-John