Vincent
Bucher, wie is dat ook al weer?
Waar heb ik die naam eerder gehoord? Dat waren mijn eerste reacties toen
ik over de nieuwe cd van deze mondharmonicaspeler hoorde. Verrek!! Ik veer helemaal op. Da’s die gast die zo karakteristiek mondharp speelt bij de
Heritage Blues Orchestra, in 2012 voor het eerst in Nederland op de planken op
het North Sea Jazz Festival en in 2013 genomineerd voor een Grammy. Hij heeft
nu een soloproductie onder de naam ‘Hometown’ als debuutalbum uitgebracht via
het Nederlandse Continental Records. En wat voor een!! Wat een verademing! Een
soort combinatie tussen Tab Benoit, vanwege de koele en sfeervolle zang, Tony
Joe White, vanwege het gladde karakteristieke mondharmonicageluid, Jean Toots
Thielemans, vanwege het timbre en vakmanschap en Charlie Musselwhite, vanwege
de bluestouch die we in zijn songs terug horen.
Vincent is
in 1962 geboren in Parijs, maar raakte op zijn 17e al sterk
geïnspireerd door de blues en speelde in zijn tienerjaren in de Parijse straten
en metrostations. De grote ‘Sugar Blue’ ontdekte zijn talenten en nam hem onder
zijn hoede en zorgde ervoor dat Vincent zijn eerste live-ervaringen
opdeed. Zo kwam hij terecht in de clubs en concertzalen en sloot
zich aan bij diverse lokale bands, maar speelde ook met blueslegendes zoals
Louisiana Red, Eddie C. Campbell en Sonny Rhodes. Deze grootheden namen hem ook
mee op toernee door de States, voor het grootste gedeelte in het circuit van
Chicago. En waar kun je beter vertoeven om de blues te gaan voelen en beleven?
Hij was daar de veelgevraagde harpist bij niemand minder dan Carlos Johnson,
Little Smokey Smothers en speelde mee op het album van Lurrie Bell ‘Let’s talk
about Love’.
Ondertussen zocht Vincent ook de roots van de blues op en raakte
geïnteresseerd in Afrikaanse muziek. Hij ging ook daar het avontuur op zoeken
en speelde met de Malinese legende Boubacar Traore, Donny Elwood uit Kameroen
en zelfs met Tao Ravao op Madagaskar. En nu is hij de laatste drie jaar dus in
contact gekomen met Junior Mack, Bill & Chaney Sims van de steeds
populairder wordende Heritage Blues Orchestra waarvan in juni een tweede album verschijnt.
Op dit
album Hometown komen we diverse genres tegen in een grote variëteit aan
stijlen. Cajun, blues, jazz en folk. Je kunt er lekker bij wegdromen, maar je
wordt ook weer goed wakker geschud door de onverwachte, stevige uithalen met de
mondharmonica. Af en toe roept deze muziek de sfeer op van oude Tom Sawyer en
Huckleberry Finn-films. Je waant je in Tennessee, Mississippi en Louisiana en
dat is heel knap van een Fransman.
Vincent bespeelt vele soorten mondharmonica met het
grootste gemak. Hij kan scheuren op de bluesharp, maar ook softe
melodielijntjes uit je speakers doen vloeien, jiven en gevarieerde
jazzpatroontjes spelen. Gewoon een hele grote aanrader dit album!
Samen met
Heritage Blues Orchestra is Vincent in juli weer te bewonderen in Nederland
waar zij op het podium staan van Bospop op zaterdag 12 juni en in november
komen ze weer richting Europa waaronder waarschijnlijk ook naar mijn hometown Tilburg.
MM-John
Geen opmerkingen:
Een reactie posten