Kermishits in de jaren ‘80

Mijn favoriete kermishit aller tijden is ‘Wooly Bully’ van Sam the Sham & The Pharaohs. Uit 1965. Als 10-jarige heb ik ‘All You Need Is Love’ van The Beatles in 1967 staan meezingen op de rupsbaan op de hoek van het Besterdplein. Als ik me uit mijn tienerjaren kermishits herinner, dan zijn deze twee het wel geweest, schreef ik in 2002 in het boek ‘Draaiboek van een kermisgek’.

Enkele decennia later zijn twee andere kermishits mij bijgebleven. Het betreffen ‘Paranoimia’ van de Britse danceband Art of Noise feat. Max Headroom op de nieuwe Break-Dance van Marc Bufkens op de Tilburgse kermis van 1986. En het psychedelische newbeat-nummer ‘Voices’ van de Belgische groep Neon. In 1988 debuteerde de Duitse kermisexploitante Juliane Schmidt met haar imposante Condor op het NS-Plein in Tilburg en haar zoon draaide alle avonduren na zonsondergang ‘Voices’. Het zijn slechts twee van de stellig ontelbare momenten geweest waarop kermis en muziek zich zodanig aan mij opdrongen, dat ze mij na al die jaren nog kristalhelder voor de geest staan. Het zal in beide gevallen ook de mix van een onalledaagse muziekkeuze met een ingetogen presentatie van sensationele kermisattracties geweest zijn.

De Belgische kermisondernemer Marc Bufkens debuteerde in 1986 eveneens met zijn zaak. In de avonduren reduceerde hij met enige regelmaat, niet te vaak ook, de orgie aan lichteffecten. Hij zette daarbij een stroboscoop aan en een rookmachine. En dan, pats… ‘Paranoimia’ van The Art of Noise, dat maffe, anti-kermisnummer met tinkelende belletjes, beierende kerkklokken, hijgende dames en die zwoele, geruststellende vrouwenstem: ‘Relax, you’re quite save here’! Wauw, ik heb minutenlang ademloos staan kijken naar dit spektakel. En inderdaad, ik voelde me helemaal op mijn gemak, daar op die drukke Paleisring.

Twee jaar later was het weer prijs, nu bij de Condor. Als de attractie zijn hoogste punt (30 meter) bereikt had, zette Schmidt-junior de rem erop, alle lichten uit, behalve die aan de onderkant van de Condor-gondels. Rookmachine erop en dan die mysterieuze, quasioriëntaalse synthesizerklanken op logge computerbeats uit ‘Voices’ van muziekbrein Luc Devriese van Neon. Niet een keer, geen twee keer, welnee, gewoon tien keer achter elkaar. Schmidt-junior was in Tilburg zijn eigen feestje aan het bouwen. En het publiek? Dat stond massaal, als gehypnotiseerd aan de grond genageld, in de spaarzaam verlichte hemel te turen. 

Klasse, heren!

(zie ook: Kermishits in de jaren '60...)

>Lauran

De Condor (foto Toine van Berkel)...