>John
- Kijk ook op de officiële Aaron Neville website.
- Op onze website is een nummer van de nieuwe cd van Aaron Neville te beluisteren: You've Got To Move.
The Neville Brothers in Noorderligt
Voordat The Neville Brothers uit New Orleans in Noorderligt speelden - maandag 25 juni 1990 - kon ik een van hen interviewen voor Het Nieuwsblad (van het Zuiden, de voorloper van het Brabants Dagblad in Tilburg). Dat werd Charles Neville (1938) van de musicerende broers. De band plus entourage verbleven in het toekanhotel in Gilze, wat op zijn zachtst gezegd een weinig inspirerende accommodatie was. In een suf zitje op de kamer van Charles Neville kon ik hem uitgebreid interviewen. Een aangenaam gesprek was het, met een tengere, bescheiden man.
Op een bepaald moment liep Aaron Neville bij zijn broer binnen. Op het moment dat hij in de deuropening stond, blokkeerde hij al het licht dat uit de gang kwam. Ik wist al dat Aaron Neville een gespierde kerel was, maar hij bleek ook nog eens een kolos. Twee Jerommekes op elkaar, zal ik maar zeggen. Zijn bovenarmen waren veel volumineuzer dan mijn bovenbenen. Een imposante verschijning, versterkt door een tatoeage op zijn wang en een T-shirt waar hij elk moment uit leek te kunnen barsten, maar al even zachtsprekend als zijn oudere broer. Wat mij altijd het meeste heeft verbaasd van Aaron Neville: die korenknapenstem in dat gigantische lijf, dat als je er tegenover staat nog indrukwekkender is. Op het moment dat ik voor het eerst solomuziek hoorde van Ivan Neville, de zoon van Aaron Neville, werd de verwarring nog wat groter. Zoonlief, een heel wat bescheidener gestalte dan zijn vader, heeft namelijk een diepe basstem. Alsof beiden van postuur of stem hebben gewisseld....
Ik geloof dat het viertal toen tesamen al een jaar of tweehonderd muziekervaring op de weegschaal legde. En nu zijn we bijna 21 jaar verder. Aaron, derde jongste na Art (1937) en Charles, is inmiddels 70 jaar; Cyril is van bouwjaar 1948. De krasse knarren toeren nog steeds.
In het hele oeuvre van The Neville Brothers zijn eigenlijk geen zwakke albums te vinden; de broers zijn altijd goed, degelijk, zonder het niveau van hun allerbeste album te halen. Dat is ontegenzeggelijk 'Yellow Moon' uit 1989. Op die plaat klopt alles: de nummers zijn goedgekozen en vormen een geheel, de arrangementen zijn sterk, het samenspel van de broers en een groep gelouterde studiomuzikanten is top. Het heeft natuurlijk wel iets tragisch, als het beste album van zulke eminente muzikanten al 22 jaar geleden is uitgebracht..
> Johan
De website van de Neville Brothers
Klik hier voor enkele foto's van het interview met Charles Neville en het optreden in Noorderligt, 25 juni 1990.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten