Gisteravond ben ik samen met muziekman André naar een optreden van het Rosenberg Trio geweest in onze plaatselijke ‘IJssalon’, onze concertzaal van 5 miljoen euri. Deze koud en kil aandoende zaal is in het introductiejaar zo betiteld door Jan Akkerman, met de memorabele aanvulling ‘Hier kan straks de slagroom uit de muren komen’.
Of deze Tilburgse ijsspeciaalzaak het nog lang zal volhouden in deze barre economische tijden, vraag ik me af. De zaal zat amper voor eenderde vol, ondanks de kortingsactie van de Tilburgse Koerier waar wij met zijn vieren dankbaar gebruik van maakten en waardoor voor de helft van de prijs op de comfortabele stoelen zaten. Het pover opgekomen gezelschap was wel een breed geschakeerde groep mensen. Van 23 tot 83 jaar was aanwezig. Studenten en marktmannen zag je verspreid in de zaal zitten. PVV-politici (met ingehuurde gezelschapsdames) konden het opbrengen om rustig achter twee ‘kleinzonen van de Rooie Tjeu’ te gaan zitten. Geen onvertogen woord is gevallen tussen deze uiteenlopende vertegenwoordigers van de Nederlandse cultuur. Ik heb me in kunnen houden en ben maar niet overgegaan tot wilde scheldkanonnades, die net als in vroegere revolutionaire tijden wel bij me opborrelden. Ik had nog Kamervragen over de dierenpolitie willen stellen aan die Dion Graus, maar het getokkel van Stochello Rosenberg luimde mijn stemming naar rustiger vaarwater en ik zonk weg in het muzikale genot van die avond.
Wie d’r ook was, als fan en echte muziekman, dat was ome Jan, de 'Harry James van Tilburg', trompettist van het jazz-ensemble The Allstars en nog steeds jaarlijks furore makend in de muziektenten van Benidorm. De Tilburgse trompet-icoon genoot met volle teugen van deze avond. "Ik zou daar gerust tussen gaan staan blazen met een paar nummers." En vervolgens noemde hij een reeks voor mij onbekende klassiekers van de Tilburgse Wooltown Jazzband.
Of deze Tilburgse ijsspeciaalzaak het nog lang zal volhouden in deze barre economische tijden, vraag ik me af. De zaal zat amper voor eenderde vol, ondanks de kortingsactie van de Tilburgse Koerier waar wij met zijn vieren dankbaar gebruik van maakten en waardoor voor de helft van de prijs op de comfortabele stoelen zaten. Het pover opgekomen gezelschap was wel een breed geschakeerde groep mensen. Van 23 tot 83 jaar was aanwezig. Studenten en marktmannen zag je verspreid in de zaal zitten. PVV-politici (met ingehuurde gezelschapsdames) konden het opbrengen om rustig achter twee ‘kleinzonen van de Rooie Tjeu’ te gaan zitten. Geen onvertogen woord is gevallen tussen deze uiteenlopende vertegenwoordigers van de Nederlandse cultuur. Ik heb me in kunnen houden en ben maar niet overgegaan tot wilde scheldkanonnades, die net als in vroegere revolutionaire tijden wel bij me opborrelden. Ik had nog Kamervragen over de dierenpolitie willen stellen aan die Dion Graus, maar het getokkel van Stochello Rosenberg luimde mijn stemming naar rustiger vaarwater en ik zonk weg in het muzikale genot van die avond.
Wie d’r ook was, als fan en echte muziekman, dat was ome Jan, de 'Harry James van Tilburg', trompettist van het jazz-ensemble The Allstars en nog steeds jaarlijks furore makend in de muziektenten van Benidorm. De Tilburgse trompet-icoon genoot met volle teugen van deze avond. "Ik zou daar gerust tussen gaan staan blazen met een paar nummers." En vervolgens noemde hij een reeks voor mij onbekende klassiekers van de Tilburgse Wooltown Jazzband.
De theatertoer van het Rosenberg Trio is getiteld 'Back to Spain'. Met een aantal gastmuzikanten - jazzgitarist Jan Kuiper, flamencogitarist Peter Kalb en percussionist Eddy-C - wordt het publiek in Iberische sfeer gebracht. Naast een aantal bekende gypsynummers van de hand van Stochello Rosenberg passeerde een aantal titels van jazzpianist Chick Corea en Birelli Lagrene. De clown van het ensemble was Eddie-C. Hij deed verwoede pogingen om bij het publiek de lachstuipen in werking te laten treden, met zijn aankondigingen, maar vooral ook met zijn getover en geknutsel met belletjes, fluitjes, klaphoutjes en toeters, die wij vroeger ook gebruikten op de rooms-katholieke kleuterschool bij zuster Michella. Zelf gaf hij ook aan in sommige nummers lekker speels en kinderlijk te kunnen experimenteren. Hij nam ook de leadzang voor zijn rekening in het door Sting geschreven nummer 'Fragile', wat door de mannen in een sfeervol Spaans jasje was gestoken. Eddie-C, die ooit door Europa heeft getourd met Sting, zorgde voor de broodnodige variatie in het meesterlijke gefriemel over de nylonsnaren van de heren gitaristen.
Het was een aangenaam avondje wat een ‘Hopperige’ afsluiter in café Anvers (sponsor van dit artikel). 's Nachts thuisgekomen open ik mijn mailbox......een bericht van Marian Akkerman....; 'Minor details is naar je verzonden, John. Maandag heb je de nieuwe cd van Jan in de bus liggen'. Geheel in mijn nopjes neem ik nog een Jägermeister en besef ik dat ik twee weken voor de officiele release tot een select gezelschap liefhebbers behoor die het genoegen deelt van zo'n uniek collectors item, nota bene ontvangen van de muze van mijn grote gitaarheld.
> John
Klik hier voor de website van het Rosenberg Trio
Website Concertzaal Tilburg
Website Eddie C, the gentleman performer
Het was een aangenaam avondje wat een ‘Hopperige’ afsluiter in café Anvers (sponsor van dit artikel). 's Nachts thuisgekomen open ik mijn mailbox......een bericht van Marian Akkerman....; 'Minor details is naar je verzonden, John. Maandag heb je de nieuwe cd van Jan in de bus liggen'. Geheel in mijn nopjes neem ik nog een Jägermeister en besef ik dat ik twee weken voor de officiele release tot een select gezelschap liefhebbers behoor die het genoegen deelt van zo'n uniek collectors item, nota bene ontvangen van de muze van mijn grote gitaarheld.
> John
Klik hier voor de website van het Rosenberg Trio
Website Concertzaal Tilburg
Website Eddie C, the gentleman performer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten