Ik ben deze week onder de indruk geraakt van twee albums. Het eerste is ‘Build A Rocket Boys’ van Elbow.Een aangenaam Engels oude-jongensvijftal uit Manchester, dat een heel album heeft gewijd aan hangjongeren (een professioneel onderwerp voor mij). In Engeland noemen ze deze jongeren, te herkennen aan hun truien of jassen met capuchons ‘Hoodies’. Elbow geeft in zijn teksten aan dat het belangrijk is om met je vrienden rond te hangen, te dromen en inspiratie op doen voor je toekomst. Zo hebben ze zelf hun jeugd doorgebracht en zijn ze met hun band begonnen. Elbow's muziek is zelf ook dromerig, soms melancholisch. Guy Garvey is een goede zanger; mooie melodieën van toetsenist Graig Porter. In een aantal nummers wordt een typisch Engels jongenskoor ingezet. Verrassende en lekkere cd, aan te bevelen. Vier sterren.
Het tweede album dat mij deze week aangenaam verraste was ‘Smart Flesh’ van The Low Anthem. Een Amerikaanse groep uit Rhode Island, die organische, folkachtige americana-muziek maakt met ook nog eens poëtische, intellectuele teksten. Langzaam, maar zeker niet saai, opgenomen in een ijskoude fabriekshal. Een zanger, Ben Knox Miller, met een roestige rauwe stem. Het instrumentarium bestaat onder andere uit harmonium, zingende zaag (!), banjo en mondharp. Veel nummers zijn zeer sober ingevuld. Het titelnummer ‘Smart Flesh’ heeft maar twee spaarzaam getokkelde banjo's nodig om de kern te raken. Low Anthem is ook duidelijk beïnvloed door Bob Dylan ( Hey Hey All You Hippies) en The Flying Burrito Brothers (Apothecary Love). Ook aanbevolen. Vier sterren.
> john
Klik hier voor de (mooie) website van Low Anthem
En hier voor de website van Elbow
Geen opmerkingen:
Een reactie posten