Wereldprimeur voor de muziekmannen!

We zijn nog maar net twee weken online met ons weblog en we hebben al een heuse wereldprimeur te pakken! Ruim een week voor de officiële releasedatum plaatsen wij de eerste recensie van de nieuwe aanwinst van onze nationale snarenvirtuoos Jan Akkerman: 'Minor Details'. Nog geen enkel gedrukt- of online muziekmagazine wereldwijd is in staat om melding te doen van dit detail, wat voor mij echter een groot orgasme is.
Degenen die mij kennen, weten dat Akkerman bij mij niks fout kan doen en dat ik bovendien nogal snel een orgasme krijg, dus dat zegt niet zo veel. Zoals mijn moeder vroeger al zei: ‘Ge stinkt noar Jan Akkerman’. Ik kan jullie melden dat ik - voor het eerst sinds 2003 - weer in extase ben vanwege een nieuwe boreling uit Volendam, de huidige woonplaats van onze Jan. Gisteravond thuis gekomen ging Bonamassa meteen uit de bovenlader van mijn Rega Saturn en maakte die met een diepe buiging plaats voor een eerste luistersessie van ‘Minor Details’. 
Ik kan jullie kort en bondig melden; deze cd leen ik niet uit en is ook niet beschikbaar ter kopiëring, want hij is helemaal de moeite waard om daar 20 euri voor neer te tellen. Geen enkele noot blues valt er te ontdekken bij de eerste nummers. Da’s dan een kleine tegenvaller, omdat ik Jan tijdens de Noorderligt-reünie nog zo lekker te keer zag gaan met de Zeeuwse Bluesband ‘Juke Joints’. Het is vooral een cd geworden met jazzy, relaxte elementen, sterk ondersteund door de golvende klanken van Coen Molenaar op organ and keyboards. De hele band waarmee Jan al jaren toert  speelt op de cd mee, dus ook bassist Wilbrand Meischke en drummer Marijn van den Berg. Enige gastmuzikant is de 'Nederlandse Miles Davis' Eric Vloeimans, die het jazzgehalte nog eens verhoogt. Tussen de relaxte klanken door veer je een aantal malen helemaal door de uptempo nummers die mooi verdeeld staan op dit meesterwerk. Er is sprake van lekker guitig gitaarwerk met de voor Jan Akkerman bekende snelle loops en riffs die hij door de muziek heen friemelt. Geen onnodige wilde technische hoogstandjes, maar ook voor de gemiddelde audiophiel,  aangenaam vingerwerk wat bij tijd en wijle doet denken aan Lee Ritenour. Dit wil Akkerman zelf liever niet horen of lezen, dat zal ie verfoeien…’

Deze cd is perfect voor de zondagochtend met een kopje koffie, maar ook zeker aan te raden als nachtbraker met een Jägermeister, als arbeidsvitaminen tijdens het garnalen pellen of als je lekker aan de Volendamse paling ligt te slubberen.  Verrassende titels zijn 'Fernando´s Minibar' en 'The Arrogant Frogs'. 
Ik heb de cd nog niet optimaal kunnen beluisteren aangezien bij het nummer 'Joy', waarbij Eric Vloeimans een te gekke trompetsolo inzet, Jolanda begon te mekkeren ´nou, da kan beter zo meteen de kliko in'. Jullie begrijpen dat ons huwelijk op knappen staat op het ogenblik, want zij weet verdomd goed dat zoiets bij mij altijd verkeerd valt, aangezien ik eerder verliefd werd op Jan Akkerman dan op Jol van de Ven. Het zal dus wel ordinaire jaloezie zijn. Zeker nu ze weet dat ik deze cd vroegtijdig van Marian Akkerman toegezonden heb gekregen. Ik kijk nu nog uit naar het beluisteren van het slotnummer van de cd 'Mena Muria'. Een door Jan aan zijn Molukse vriendenkring opgedragen nummer, dat hij ook vaak tijdens optredens speelt. Ook op 7 mei in onze Tilburgse IJssalon.

Marian Akkerman en Jol van de Ven