Er zijn van die deuntjes die, als ze eenmaal in het hoofd zitten opgesloten, een normaal mens tot waanzin kunnen drijven. 'Popcorn' is zo'n deuntje. Let wel, ik heb het hier niet over James Brown's blauwdruk voor wat later funk zou gaan worden. Ik heb het over de compositie (*1) van Gershon Kingsley uit 1969, een van de eerste popnummers gespeeld op een synthesizer, en vooral bekendgemaakt door Hot Butter in 1972. Wie dit liedje enige tijd in zijn hoofd heeft zitten, wil het liefst vloeibare ontstopper in de oren gieten, met een set breinaalden de hersenpan perforeren en het hoofd te rusten leggen op een treinrails.
Dat heeft echter allemaal geen zin. 'Popcorn' is namelijk zo onuitstaanbaar catchy, dat er geen ontsnapping mogelijk is. In Antwerpen weten ze dat. Onder het motto if you can't beat it, join it heeft de muziekscene aldaar het lied liefdevol in de armen gesloten. Dat zit zo. Vorig jaar bracht het in internationale kunstkringen befaamde platenlabel Ultra Eczema een dubbel LP (*2) uit met de toepasselijke titel 'Popcorn'. Op deze dubbelaar staan niet minder dan 39 verschillende covers van 'Popcorn', uitgevoerd door (leden van) gerespecteerde indie-bands zoals White Circle Crime Club en Creature With The Atom Brain. De resultaten zijn prachtig en afschuwelijk, hilarisch en ontroerend, verrassend of ronduit weerzinwekkend. Het album werd gepresenteerd tijdens de Popcorn Night(mare) waar uren achter elkaar verschillende uitvoeringen van één en hetzelfde lied werden gespeeld: 'Popcorn'. In een ware Popcorn-trance dansten een paar honderd bezoekers tot in de vroege ochtend op Kingsley's compositie.
Krankzinnig? Volledig. Maar misschien is er iets anders aan de hand. Misschien hebben wij het allemaal niet goed begrepen. Toen ik onlangs dit clipje uit 2007 zag waarin Gershon Kingsley zelf zijn compositie speelt zoals het bedoeld was, moest ik concluderen wat ze in Antwerpen al lang wisten: 'Popcorn' is niets minder dan geniaal.
> Erik TT
(*1)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten