Hoes van ’Yessongs’ |
Yes-zanger Jon Anderson |
Omdat ik wist dat pa en ma de cadeaus onder hun bed verstopten, ging ik even later op onderzoek uit en vond de gele plastic tas. Snel de drie elpee’s uit de hoes en verwisselen voor drie ouwe elpees; pa en ma waren de laatsten die het zouden merken. Plotsklaps hoorde ik tijdens het draaien tot mijn schrik dat er in de tweede elpee van ’Yessongs’ een soort ’bobbel’ zat,
waardoor er telkens een irritante ’boehoep’ weerklonk. Ik snel met de drie elpee’s in de gele tas terug naar de Heuvelstraat (de aankoopbon zat er nog in). Frans de Kok deed niet moeilijk en met drie perfecte platen keerde ik huiswaarts, waarna ik weer drie ouwe elpees in de hoes van ‘Yessongs’ stak en die onder de echtelijke sponde deponeerde.
Op Sinterklaasavond verbaasde het mijn ouders slechts dat ik niet meteen de elpees wilde beluisteren. Maar tja, die had ik de weken ervoor al veelvuldig en keihard kunnen draaien op mijn kamer. Mijn moeder heeft me in die tussentijd vaak gestoord rond etenstijd; zij vroeg dan, terwijl ‘Roundabout’ door de kamer snoeide: ’En zet dat kattengejank nou ’s wat zachter…’
Op 11 april 1998 heb ik Yes meegemaakt in het Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven, samen met kunstredactiemaatje Gerrit Groeneveld. De band speelde toen al zonder toetsenman Rick Wakeman maar met Igor Khoroshev en het klonk ook toen fantastisch.
> Lauran
> Lauran
Verrek Lauran man! Helemaal en dan ook helemaal grijs gedraaid. Drie platen, alle drie geweldig.
BeantwoordenVerwijderenNorbert Bruggeman